GHV / Groene Hart Magazine - juni 2025

Page 1


Dagvergunning Stolwijk

Vissen in het voorjaar

Uitleg waarom wij tegen de SPORTVISUNIE hebben gestemd

Roofviscommissie stelt zich voor

In deze uitgave

Roofviscommissie stelt zich voor

Vissen in het voorjaar

24

Penvisdag 18 mei

5 6 8 14 16 20 22 28

Voorwoord

Ton van der Spiegel

Uitleg aan onze leden

Ton van der Spiegel

Activiteitenagenda

Dagvergunning Stolwijk

Ton van der Spiegel

Behaalde resultaten in het verleden...

Arnoud Terlouw

Koninklijke onderscheiding Chiel Amkreuz

Ben Boere

Column

Jan Teuben

Spaanse Visbespiegelingen

Gerardo van Loevestein

Op de omslag: Samen vissen!

“Ook wij willen dat onze leden voldoende mogelijkheden houden om te blijven vissen, nu en in de toekoms”

Voorwoord

Beste Sportvissers,

Wat een moeilijke beslissing hebben we onlangs moeten nemen. Eind mei waren wij, met een vertegenwoordiging van ons bestuur, aanwezig bij de Algemene Ledenvergadering van Sportvisserij Zuidwest Nederland in Breda. Daar werd gestemd over de voorgenomen fusie tussen Sportvisserij Nederland en de federaties. De uitkomst zou betekenen dat onze federatie wordt opgeheven, om plaats te maken voor een nieuwe landelijke organisatie: de SPORTVISUNIE, die per 1 januari 2026 van start moet gaan.

De belangrijkste reden die voor de fusie werd aangevoerd is, zoals in de toelichting bij de fusiedocumenten staat beschreven: “... het creëren van een sterke organisatie die is voorbereid op de toekomstige uitdagingen voor de sportvisserij in Nederland. We willen dat sportvissers over tien of twintig jaar nog steeds kunnen vissen. We zien nu al dat sportvissen onder druk staat...”

Tja, wie wil dat nu niet? Ook wij willen dat onze leden voldoende mogelijkheden houden om te blijven vissen, nu en in de toekomst. Maar daar hoort voor ons ook iets anders bij: samenwerken in een landelijke organisatie die niet alleen sterk en toekomstbestendig is, maar die verenigingen ook voldoende bestuurlijke ruimte en zeggenschap biedt. Een organisatie waarin belangen van hengelsportverenigingen eerlijk worden vertegenwoordigd. En waarin eigendommen zoals visrechten, die door verenigingen in tientallen jaren zijn opgebouwd, met respect worden behandeld.

Helaas hebben wij in het fusievoorstel te weinig garanties gezien op dit vlak. De structuur van de nieuwe SportVISunie geeft ons als individuele vereniging weinig invloed op besluiten die ons direct raken. En belangrijke verantwoordelijkheden rondom het beheer van viswateren dreigen verder van de verenigingen af te komen te staan. Na zorgvuldige afweging hebben wij daarom als bestuur – met pijn in het hart - tegen het fusievoorstel gestemd.

In de komende periode blijven wij ons inzetten voor de belangen van onze eigen leden. Maar dat doen we zeker ook voor de sportvisserij in Nederland als geheel. Wij staan open voor en willen graag meewerken aan elke poging om te komen tot een voor alle partijen aanvaardbare structuur voor landelijke samenwerking – één die recht doet aan de inzet van verenigingen en hun bijdrage aan een sterke en toekomstbestendige sportvisserij.

Tegelijkertijd gaat ons reguliere bestuurswerk gewoon door en zien we dat de hengeldruk in ons viswatergebied weer fors toeneemt. Dit komt mede doordat het roofvisseizoen sinds de laatste zaterdag van mei weer van start is gegaan. Vooral aan de oevers van populaire viswateren leidt dit tot meer drukte. Zoals bekend kan dit in Stolwijk, met name langs de openbare wegen, tot overlast voor omwonenden zorgen. Om dit in goede banen te leiden, is daar een speciale dagvergunning verplicht gesteld. Elders in dit magazine leest u hoe deze kosteloos kan worden aangevraagd. Een nieuw team van verenigingscontroleurs, onder leiding van onze controlecoördinator Martin Verheij, zal hier geregeld toezicht houden. Niet alleen in Stolwijk, maar ook op andere plekken waar overlast kan ontstaan, zoals bij de grachten en langs de Oude Rijn ter hoogte van Fort Wierickerschans.

Ton van der Spiegel, voorzitter

Verenigingsnieuws

Uitleg aan onze leden Waarom wij tegen de fusie met de SPORTVISUNIE stemden

Tekst: Ton van der Spiegel

Op 27 mei 2025 moesten de aangesloten hengelsportverenigingen in de Algemene Ledenvergadering (ALV) van onze federatie Sportvisserij Zuidwest Nederland stemmen over het voorstel om mee te gaan in de fusie tot één nieuwe landelijke organisatie: de SPORTVISUNIE.

Deze organisatie vervangt zowel Sportvisserij Nederland als de aangesloten federaties. Uitzondering hierop is de federatie Sportvisserij Fryslân, die heeft aangegeven nog niet aan de fusie toe te zijn. Ons bestuur heeft tegen het fusievoorstel gestemd. Dat was geen gemakkelijke beslissing, mede omdat we veel waardering hebben voor het werk dat de medewerkers van zowel de federatie als Sportvisserij Nederland met grote inzet verrichten. Hieronder lichten we toe waarom wij tot deze keuze zijn gekomen.

Wat we wél steunen

Laat één ding helder zijn:

• We zijn voor een sterke landelijke organisatie die de belangen van sportvissers goed behartigt.

• We zijn voor behoud van een krachtige regionale vertegenwoordiging.

• En we zijn in grote lijnen tevreden over het huidige werk van zowel onze federatie als Sportvisserij Nederland.

Maar juist omdat we waarde hechten aan een goed georganiseerde en democratische sportvisserij, konden we niet instemmen met het huidige fusievoorstel.

Er zijn wat misverstanden die rondzingen en we graag uit de wereld helpen:

- Ook bij de SPORTVISUNIE zal er géén sprake zijn van één VISpas die in heel Nederland geldig is.

- Wij zijn níet tegen het inbrengen van viswater in de landelijke Lijst van Viswateren, we brengen zelfs al veel water in.

- Wij zijn niet de ‘winnaar’ door deze uitkomst. Er is hier geen winnaar.

- Er zijn meer (grotere) hsv’s in Nederland die tegen hebben gestemd. Sportvisserij Fryslân is er nog niet aan toe en gaat vooralsnog niet mee.

Waarom we tegen stemden

1. Verlies aan zeggenschap

In de nieuwe structuur verdwijnt de federatie en komt er een landelijke Ledenraad met één afgevaardigde per kieskring (zo’n 25.000–35.000 sportvissers per kring). Dat betekent: onze vereniging heeft straks niet meer zelf een stem, maar moet hopen dat de kieskringvertegenwoordiger onze belangen meeneemt. Onze directe zeggenschap gaat dus verloren.

Bovendien vertegenwoordigt een gekozen afgevaardigde in de Ledenraad niet meer expliciet een individuele HSV, maar een volledig kieskringgebied. Daardoor vervaagt de vertegenwoordiging van onze eigen vereniging naar de nieuwe landelijke organisatie nog meer.

2. Aantasting van de autonomie van onze vereniging

In de nieuwe statuten staat dat een HSV:

• een voorstel tot wijziging van haar statuten eerst aan de SPORTVISUNIE ter toetsing moet voorleggen;

• het bestuur van de SPORTVISUNIE dient uit te nodigen om ledenvergadering(en) van de vereniging bij te wonen en op aanvraag de aan de orde zijnde stukken toe te zenden .

Dat vinden wij een ontoelaatbare inbreuk op het recht van een vereniging om zelf haar regels en beleid te bepalen.

3. Statutaire verplichting landelijke uitwisseling viswater Hoewel wij al jarenlang vrijwillig met onze openbare vaarwateren bijdragen aan de Gezamenlijke Lijst van Nederlandse Viswateren — en bijvoorbeeld ons druk beviste eigendomswater van de Oude Rijn tussen Woerden en Zwammerdam kosteloos landelijk beschikbaar stellen, ook voor de vele viswedstrijden die daar door andere verenigingen worden gehouden — zijn wij principieel tegen een statutaire verplichting die HSV’s dwingt hun viswater in openbare vaarwegen of groter dan 50 hectare beschikbaar te stellen voor landelijke uitwisseling.

Zo’n verplichting tast het eigendomsrecht van verenigingen aan, en dat is in strijd met het verenigingsrecht zoals geregeld in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Daarin staat onder andere dat alle organen van een vereniging moeten handelen volgens redelijkheid en billijkheid en gebonden zijn aan gelijke behandeling van leden. Van die gelijke behandeling is geen sprake: er zijn verenigingen zonder viswater, met slechts één of enkele wateren, en verenigingen met omvangrijke visrechten. Een verplichting die alleen de laatste categorie treft, legt de lasten structureel bij een beperkte groep leden, terwijl anderen vrijgesteld blijven. Dat is juridisch kwetsbaar en bestuurlijk onwenselijk.

4. Machtsconcentratie zonder tegenmacht

De nieuwe landelijke organisatie krijgt een klein en sterk gecentraliseerd bestuur: één directeur-bestuurder neemt alle besluiten en vertegenwoordigt de organisatie naar buiten. Dat is uitzonderlijk voor een vereniging van deze omvang en maatschappelijke betekenis.

Het is weliswaar een bestuursmodel dat ook door andere grote sportbonden binnen NOC*NSF wordt toegepast en door de initiatiefnemers van de fusie als voorbeeld is genomen. Maar de SPORTVISUNIE is niet één op één te vergelijken met die andere sportbonden. Waar veel sportbonden primair sportregelaars zijn, is de SPORTVISUNIE een overkoepeling van hengelsportverenigingen die in veel gevallen zélf eigenaar of huurder zijn van visrechten, met daarbij horende wettelijke verplichtingen onder de Visserijwet. Dat maakt de rol van de aangesloten verenigingen zwaarder en complexer dan in andere takken van sport, en daarmee ook de noodzaak tot evenwichtige zeggenschap groter.

Met de nieuwe structuur verdwijnen bovendien de federaties als onafhankelijke tussenschakel en regionale tegenmacht. De Raad van Toezicht en de Ledenraad houden op afstand toezicht, maar spelen geen directe rol in het dagelijks bestuur. Zo ontstaat een situatie waarin de macht bij één persoon ligt, zonder interne bestuurlijke tegenspraak.

Wij vinden dit model onvoldoende passen bij een democratische en transparante verenigingsstructuur, waarin ‘checks and balances’ 1 , lokale betrokkenheid en gedeelde verantwoordelijkheid centraal moeten staan.

1 Checks and balances, ook wel controle en evenwicht genoemd, verwijst naar het concept van het creëren van diverse machtsbronnen om ervoor te zorgen dat geen van hen te machtig of ondergeschikt is. Dit principe wordt doorgaans gebruikt in de politiek en governance om misbruik van autoriteit te voorkomen.

En dan ons belangrijkste belangrijk punt van zorg

Met de fusie gaan ook de visrechten die nu nog in huur of eigendom bij de federaties liggen over naar de nieuwe landelijke organisatie, de SPORTVISUNIE. Daarmee verandert er iets fundamenteels: de landelijke organisatie wordt voortaan ook zélf visrechthebbende. Dat is een duidelijke trendbreuk met het uitgangspunt dat tot nu toe gold bij Sportvisserij Nederland: dat de landelijke organisatie geen visrechten bezit, met uitzondering van het IJsselmeer. Die neutrale positie verdwijnt. De SPORTVISUNIE krijgt zo een dubbele rol: belangenbehartiger én bezitter van visrechten. Dat verandert de aard van haar positie en brengt risico’s met zich mee, zoals:

• Belangenverstrengeling tussen de rol als vertegenwoordiger van HSV’s en het eigen belang als visrechthebbende;

• Machtsconcentratie, doordat zeggenschap, beleid en eigendom in één organisatie samenkomen;

Wij vinden dat deze verandering niet voldoende kritisch is doordacht en dat het risico op botsende belangen reëel is.

Onze vereniging heeft bij de totstandkoming van de fusieplannen voorstellen gedaan om deze risico’s te ondervangen. Wij hebben gepleit voor een gebruikerspool van viswateren binnen een hybride governancestructuur, waarbij visrechthebbenden – SPORTVISUNIE en HSV’s - gezamenlijk het beleid zouden bepalen over hun ingebrachte viswater, los van de centrale bestuursstructuur en besluitvorming van de Ledenraad.

Deze oplossing – waarmee belangenverstrengeling voorkomen had kunnen worden – is door de transitiewerkgroep niet overgenomen

Dat is voor ons des te zorgelijker. Want als er bij de inrichting van de nieuwe organisatie al geen ruimte blijkt voor dit soort constructieve en praktische inbreng , hoe realistisch is het dan dat onze vereniging in de toekomst nog invloed heeft, als directe zeggenschap formeel niet langer geborgd is?

Tot slot: wel voor samenwerking, maar niet ten koste van zeggenschap

Onze tegenstem is geen stem tegen samenwerking, geen stem tegen professionalisering en zeker geen stem tegen landelijke belangenbehartiging.

Maar we willen dat dit op een manier gebeurt die verenigingen versterkt, niet ondermijnt.

We blijven ons inzetten voor de belangen van onze leden, de bescherming van onze viswateren en een toekomstbestendige sportvisserij — mét ruimte voor verschil en zeggenschap.

Verenigingsnieuws

Activiteiten agenda

Wat is er de komende periode zoal te beleven binnen onze vereniging? Onder andere onze activiteitencommissies organiseren met regelmaat leuke activiteiten voor de leden.

ROOFVISSEN TOUR DE LA HAYE

VLIEGVISSEN BINDAVONDEN

7 SEPTEMBER

3 juli

12 juli

17 juli

31 juli

Roofvissen

Zomeravond streetfishing

Roofvissen

Zeebaars vissen

Roofvissen

Zomeravond streetfishing

Roofvissen

Zomeravond streetfishing

IEDERE DINSDAG

JEUGDVISSEN FEEDERVISSEN VOOR KIDS

Praat- en bindavonden Vliegvisgroep

Voor leden van de Vliegvisgroep is er iedere dinsdagavond om 20u00 een gezellige praat- en bindavond in De Topstek. Een avond waar gezellig wordt gekletst, sterke verhalen worden uitgewisseld en vliegen gebonden. Meer informatie is op te vragen door te mailen naar vliegvissen@ghvgroenhart.nl

30 aug.

7 sept.

14 sept.

19 sept.

Jeugdvissen

Workshop streetfishing op baars

Roofvissen

Tour de la Haye. Hét baarsfestijn in de Haagse binnenstad.

Jeugdvissen

Workshop streetfishing op baars

Roofvissen

Inloopavond presentatie John Smit van visreis.nl

Inloopavonden Roofvisgroep

Voor leden van de Roofvisgroep van GHV / Groene Hart is er maandelijks een inloopavond in De Topstek. Deze vinden in 2023 plaats op de volgende vrijdagavonden: 21 apr, 26 mei, 9 jun, 25 aug, 29 sep, 27 okt en 24 nov. Meer informatie is op te vragen door te mailen naar roofvissen@ghvgroenhart.nl

Meer informatie over de bovenstaande activiteiten is te vinden op onze website: www.ghvgroenehart.nl

JEUGD

streetfishing op baars

Op 30 augustus en 14 september 2025 van 13:00 tot 16:00 uur organiseert hengelsportvereniging GHV / Groene Hart een Streetfishing jeugdworkshop; het vissen met de dropshot methode op baars.

Deze methode werkt zeer goed om baars te vangen. De workshop zal gegeven worden langs de Haagse grachten. Er is ruimte voor maximaal 10 kinderen (ouders zijn ook welkom), wij zorgen voor al het materiaal.

De workshop bestaat uit een stukje uitleg over het dropshotten. Welke materialen heb je allemaal nodig, hoe werkt het én hoe knoop je de vishaak op de lijn? Daarna gaan jullie daadwerkelijk vissen op baars, natuurlijk onder begeleiding van ervaren baarsvissers. Wie weet vang je de eerste baars op de dropshot?

• Datum: 30 augustus en 14 september 2025 van 13:00 tot 16:00 uur

• Locatie: Haagse grachten

• Ruimte voor maximaal 10 kinderen van 12 t/m 16 jaar, VOL = VOL

• Streetfishing: dropshot methode vissen op baars

- Uitleg dropshot methode: welk materiaal, hoe werkt het

- Onder begeleiding vissen Ouders zijn ook welkom (graag zelfs) en kunnen evt. ook meedoen Wij regelen de materialen

Roofvissen

Roofviscommissie GHV

Den Haag stelt zich voor

Tekst en foto’s: Haakon Nadorp en Marco van Delft

De Roofviscommissie GHV Den Haag, onderdeel van onze vereniging GHV / Groene Hart bestaat al vele jaren. Als ik me niet vergis dan hebben we de 15 jaar al een paar jaar geleden aangetikt. Met zeer veel plezier organiseren wij jaarlijks vele activiteiten in ons clubhuis én aan de waterkant voor roofvissers van onze vereniging.

Wij bieden de roofvissers van onze vereniging een platform door het organiseren van activiteiten, het geven van voorlichting en adviezen over allerlei roofvistechnieken, roofvismateriaal zoals hengels en kunstaas. Roofvissers ontmoeten roofvisser, er ontstaan nieuwe vriendschappen aan de waterkant. Gezelligheid tijdens onze activiteiten staat voorop. De dag is geslaagd als de duimpjes omhoog zijn gegaan. Vangen van snoek is dan soms een extra bonus.

De Tour de la Haye, het jaarlijks terugkerende roofvis evenement in de Haagse binnenstad

De Roofvisgroep is er dus niet alleen voor roofvissers die al jaren vissen, maar vooral ook voor die leden die willen starten of net gestart zijn met roofvissen. Onze groep is dan dé plek om vlieguren te maken.

Daarnaast zijn we sinds vorig jaar ook meer gaan richten op jeugd. Onze kennis over het roofvissen willen we graag overbrengen op de kids. Met name het goed behandelen van de roofvissen als ze gevangen zijn, maar ook voorlichting over deugdelijk roofvismateriaal. Zo zijn we vorig jaar gestart met een 2-tal workshops voor de jeugd; streetfishing op baars en vissen met kunstaas op snoek. Dit jaar gaan we 4 workshops geven.

“Onze kennis over het roofvissen willen we graag overbrengen op de kids”

Vrijwilligers

Om bovenstaande allemaal jaarlijks te organiseren hebben we vrijwilligers nodig. De Roofviscommissie bestaat uit echte verenigingsdieren. Een aantal leden zitten er al in vanaf de start, maar helaas hebben we ook van een aantal commissieleden afscheid moeten nemen in het verleden. En eind vorig jaar was dit Ron Stevens. Ook al lid vanaf het begin geweest, was het voor hem nu mooi genoeg zo. Gelukkig zien we Ron nog wel op onze activiteiten. Via deze weg wil ik Ron Stevens nogmaals bedanken voor zijn jarenlange inzet. Gelukkig hebben we ook opvolging gevonden. Vorig jaar draaiende ze al voor proef mee. Maar nu volwaardig lid: Pascal de la Mar en Marco van Delft. Marco stel zich hiernaast even voor.

Even voorstellen

Hallo allemaal, mijn naam is Marco van Delft en ik woon in Noordwijk. Vorig jaar ben ik bij de roofviscommissie gekomen voor wat proefdraaien, maar dit jaar ben ik echt gestart. Ik ben 56 jaar, getrouwd en heb 2 kinderen (19 en 16 jaar). Sinds december 2022 ben ik lid van HSV GHV / Groene Hart.

Vissen doe ik al van jongs af aan, eerst met een bamboe hengeltje en wat brood. Later met een feederhengel. In 2020 ben ik met het roofvissen in aanraking gekomen en goed besmet geraakt.

Ieder weekend probeer ik wel een paar uurtjes te vissen, meestal op snoek. In de zomer gaan we regelmatig naar de rivier om baars of snoekbaars te vangen. Maar mijn favoriete visserij is toch wel het snoeken, licht bepakt de polder in en lekker struinen. Niks mooier dan dat.

Voor mij is vissen naast het vangen, ook een goede manier om te ontspannen en lekker buiten te zijn. De roofvisuitjes zijn altijd leuk, je leert nieuwe mensen kennen en je ontdekt weer nieuwe plekjes in Nederland. Ook kan je met de uitjes weer nieuwe visserijen uitproberen, bijvoorbeeld zeebaars, streetfishing of het vissen op de rivier. De drempel is laag en iedereen wil elkaar helpen. Dit is voor mij een zeer groot pluspunt van deze vereniging.

Naast het vissen zelf vind ik het ook leuk om nieuwe mensen te leren kennen en over het vissen en de verschillende technieken te praten. Zeker als dit ook nog eens aan de bar gebeurt in onze gezellige clubhuis op een van de inloopavonden van de Roofvisgroep.

Voor 2025 is mijn doel om een 100+ cm snoek te vangen. Mijn PR staat nu op 97 cm, dus dat moet mogelijk zijn. Voor baars is dat 47cm en snoekbaars 76 cm. Ruimte genoeg voor verbetering lijkt me.

Kortom, ik heb er veel zin in om mee te helpen aan de organisatie van de roofvisactiviteiten én ik hoop je te zien op de aankomende activiteiten in het nieuwe roofvisseizoen.

Karpervissen

Vissen in het voorjaar en herinneringen aan een jarenlange vriendschap

Tekst en foto’s: Dustin Imhann

De afgelopen periode in maart heb ik verschillende dagen doorgebracht aan de waterkant om de vis te zoeken en een vroege voerplek aan te leggen. Het lijkt erop dat de lente al vroeg is aangebroken; de temperatuur stijgt op sommige dagen al richting de 20 graden. Zelfs de watervogels vertonen al vervroegd paargedrag. Bovendien schommelt de luchtdruk netjes tussen de 1005 en 1020 hPa. Alle omstandigheden voor een vruchtbare vissessie hangen in de lucht deze week.

Maar zullen de vissen al actief zijn? Zwemmen die grote migrerende vissen er al? Of ben ik gewoon nog te vroeg? Misschien is mijn verlangen om aan de waterkant te zijn te vroeg gekomen. Allemaal factoren die in mijn hoofd spelen als ik mijn eerste vissessie voorbereid.

Wat ik wel weet, is dat ik de laatste tijd steeds vaker ben gaan vissen om mijn hoofd leeg te maken en na te denken over de dingen in het leven. Meer vrije tijd en meer aan de waterkant spenderen om meer te genieten van het leven. Voorheen viste ik deze eerste dagen van het jaar altijd wel samen met mijn vismaat Leslie. Helaas werd mijn vismaat vorig jaar ziek en na een hersenoperatie is hij niet meer volledig hersteld. Toch hebben we het vissen direct na de operatie snel weer kunnen oppakken. Bewapend met een enkele hengel, vissend aan de oppervlakte, vingen we toch nog wat leuke vissen in de stadswateren in zijn omgeving. Zo konden we samen toch nog genieten van deze prachtige hobby.

De eerste vissen in maart van het kanaal

Naarmate de tijd vorderde, en na vele vervelende ziekenhuisbezoeken en een dozijn aan dagelijkse pillen, kwam al snel het moment dat hij langzaam verder achteruitging. Zo ontstond ook nog het idee om hem nog eens mee te nemen voor een sessie in Frankrijk.

Zijn andere vismaat heeft toen een mooi betaalwater in Noord-Frankrijk geboekt welke eigenlijk in de wintermaanden gesloten was. Maar na goed contact met de eigenaar mochten wij dan toch begin december een 4-daagse sessie vissen. Ondanks de natte, maar redelijk warme weersomstandigheden voor deze decembermaand bleek dit uiteindelijk een juiste beslissing.

Tijdens deze vierdaagse sessie wisten we uiteindelijk toch nog tien vissen te landen, waarvan twee vissen van boven de magische 20+ kg. Echter, een opstekende storm zorgde ervoor dat de tent van onze vismaat kapotwaaide en we volledig doorweekt raakten. De storm met enorme regen hield 2 volle dagen aan. Resultaat dat al onze visspullen redelijk doorweekt waren. Gelukkig kon na overleg met de eigenaar gebruik worden gemaakt van een vislodge welke zich op kleine afstand van het water bevond. Zo konden we al onze spullen drogen en was de dagelijkse kooksessie ineens een stuk gemakkelijker.

Zoals ik mijn vismaat ken kon hij het toch niet laten in de volle regen en wind met zijn voerboot en dieptemeter op zoek te gaan naar juiste stekken. Dit leverde hem deze vissessie uiteindelijk ook nog de meeste vissen op.

Nu een aantal maanden later gaat het allemaal erg moeizaam met mijn maatje. Vissen lukt niet meer. Te veel medicijnen die hem moe maken. Te veel moeite met lopen. De zin is er nog wel zegt hij, maar het lukt gewoon niet meer om zich ertoe te zetten. Beste vismaatje, beste vriend. Ik ken je al sinds je 13e toen we elkaar tijdens het vissen leerde kennen op de kades in Den Haag.

Na ontslag uit het ziekenhuis een mooie vissessie opgezet met zijn beste maten

Frankrijk, de enige mooie ochtend in december voor de storm

Net als vele anderen was je daar en op andere wateren het bekende gezicht. Vissen was je grootste hobby en betekende alles voor je in dit leven. Nu jij daar in de hospice op je bed ligt wil ik de vriendschap die wij hadden toch nog uitgebreid eren. Met deze mooie foto’s uit onze vele vissessies wil ik je laten weten dat ik je nooit zal vergeten. Hopelijk geniet je straks daarboven en kijk tevreden neer op alles wat je hebt bereikt.

Geniet van deze laatste foto’s waar onze vriendschap en onze hobby centraal staat. Ik heb van jou genoten en ga een hele fijne vismaat en vriend moeten missen.

Bedankt voor alle mooie momenten welke wij in dit leven samen hebben meegemaakt. Maak er wat moois van daarboven!

Bovenstaand artikel is geschreven in maart, Leslie is medio april overleden. Het bestuur condoleert bij deze de nabestaanden. Sterkte met jullie verlies.

Leslie’s PB in Nederland met ruim 28 kilo op de klok!!

Dagvergunning Stolwijk verplicht voor het vissen langs de openbare wegen

Tekst: Ton van der Spiegel

De hengelsport in het landelijke gebied rond Stolwijk is de afgelopen jaren flink in populariteit toegenomen. Helaas heeft deze groei ook geleid tot toenemende overlast. Met name langs de openbare wegen parkeren sportvissers soms hinderlijk, blokkeren dammetjes naar weilanden en vissen op plekken of tijdstippen die niet zijn toegestaan. Dit heeft geleid tot klachten van omwonenden en zelfs tot twijfel bij sommige grondeigenaren om nog visrechten te verlenen.

Scan onderstaande QR Code voor het aanvragen van de vergunning en een kaartje van de openbare wegen rondom Stolwijk.

Om dit tegen te gaan, stelt GHV / Groene Hart met ingang van de laatste zaterdag in mei (31 mei 2025) een speciale dagvergunning verplicht voor het vissen langs een aantal openbare polderwegen in Stolwijk. Deze maatregel geldt voor alle sportvissers, dus ook voor wie niet op roofvis vist.

Deze regeling vervangt de regeling waarbij het verboden langs de openbare wegen van Stolwijk te vissen op roofvis. Waar geldt deze nieuwe regeling?

De dagvergunning is verplicht voor het vissen vanaf de volgende wegen:

• Beijerscheweg

• Bosweg

• Benedenheulseweg

• Benedenkerkseweg

• Bovenkerkseweg

• Koolwijkseweg

• Schoonouwenseweg

Zonder geldige dagtoestemming mag er niet worden gevist vanaf deze wegen.

Hoe werkt het?

• De vergunning is gratis aan te vragen via ghvgroenehart.nl/toestemming-openbare-wegen-stolwijk/

• Maximaal 40 sportvissers per dag krijgen toestemming.

• Alleen leden van GHV / Groene Hart, Groot-Rotterdam en SVBD komen in aanmerking.

• De dagvergunning is alleen geldig in combinatie met een geldige VISpas van één van deze verenigingen.

• Locaties (adressen) waar gevist mag worden staan in de VISplanner of in de lijst van verenigingswateren. LET OP : bij niet alle huisnummers langs de hierboven aangegeven openbare wegen mag worden gevist.

LET OP: Voor het vissen vanaf boerenland waar GHV / Groene Hart vis- en looprechten heeft gehuurd (adressen zie VISplanner of verenigingslijst), is géén aparte dagvergunning nodig. Wel is een geldige VISpas van één van de drie genoemde verenigingen verplicht, en natuurlijk toestemming van de boer.

Parkeren mag alleen op daarvoor bestemde plaatsen – niet op dammetjes of boerenerven zonder toestemming.

Met deze maatregel wil de vereniging de rust en het respect voor bewoners, boeren en natuur herstellen én behouden. We rekenen op jullie medewerking!

JEUGD

Snoeken met kunstaas

Op 2 en 23 november 2025 van 10:00 – 14:00 uur organiseert Hengelsportvereniging GHV / Groene Hart in clubhuis De Topstek in Madestein een jeugdworkshop snoekvissen met kunstaas.

Er is ruimte voor maximaal 10 kinderen (ouders zijn ook welkom). Wij zorgen voor al het materiaal. De workshop bestaat uit 2 delen, eerst uitleg en daarna vissen op snoek in Madestein. Voor de middag leggen wij alles uit over de snoekuitrusting, dus de hengels, molen, vislijn en kunstaas. Alles komt aan bod. Daarnaast krijg je uitleg hoe je goed kan werpen én leggen we

• Datums: 2 en 23 november 2025 van 10:00 tot 14:00 uur

• Locatie: Clubhuis De Topstek, Madesteinweg 34 Den Haag

• Ruimte voor maximaal 10 kinderen van 12 t/m 16 jaar, VOL = VOL

• Snoekvissen met kunstaas:

- Uitleg over materialen: hengel, werpmolen, vislijn, kunstaas enz.

- Uitleg over goede snoekstekken

- Uitleg over het werpen met de molen

- Uitleg over het onthaken van snoek incl. kieuwgreep

- Onder begeleiding vissen op snoek Meld

Behaalde resultaten in het verleden zijn geen garantie…

Tekst en foto’s: Arnoud Terlouw

Als ik terugblik op afgelopen winteren vroege voorjaarsmaanden dan is er een gemeenschappelijke deler die mij is opgevallen – mijn visserij in die periode verliep heel anders dan gedacht, dan verwacht… Lag dat aan het weer met een kletsnatte decembermaand gevolgd door langdurige droogte, de (extreem) lage waterstanden in de rivieren of aan de toegenomen hengeldruk? Of een combinatie van deze factoren? En ik was zeker niet de enige die soms vertwijfeld op of aan het water zat.

Wanneer er goed (of groot) gevangen wordt dan merk je dat gelijk aan het aantal boten bij de trailerhelling…

Concentraties van aasvis, waar ik dan meestal ook wel de snoeken vond, kwam ik afgelopen winter maar zelden tegen. Niet op de kanalen en vaarten, niet in havens die in verbinding staan met grotere, diepere wateren. Een trend die al langer gaande is, maar deze winter wel extreem merkbaar. Mijn doodaasvisserij, die door een trip naar West-Papua eind oktober/ begin november pas laat op gang kwam, verliep teleurstellend. Zeker in vergelijk met het jaar ervoor toen ik in november en december een paar hele mooie vissen wist te vangen.

Vorig jaar februari/maart was ik ook regelmatig op het grote water te vinden, werpend met kunstaas op zoek naar dikke snoeken voor de paai. Dat is meestal een taaie visserij voor doordouwers, maar dat doorzetten werd een paar keer beloond met een aantal dikke snoekdames die zich nog even wilden volvreten voor het energieverslindende paaiproces. De taluds naar ondiepe platen, waar ook regelmatig aasvis te vinden was, waren de hotspots. Zeker in de vroege ochtend met een windje erbij. Ook op het ondiepe kregen we, wat later, de nodige actie, maar daar waren we zeker niet de enige bootjes. Het was op sommige druk met meer vissers, waaronder heel wat bekende namen.

Eind februari/begin maart spendeerde ik vorig jaar ook een week aan de visserij op baars, meest op een aantal plassen die in verbinding staan met de rivier. Langdurig hoog en troebel water maakten de visserij niet eenvoudig, maar uiteindelijk wisten we een aantal fraaie baarzen (en snoekbaarzen) te vangen als beloning voor het harde werken. Grote baarzen, die als een magneet werken voor veel gelukzoekers. Nederlanders, maar ook de nodige vissers uit het buitenland. Veel, heel veel Duitsers, maar ook Belgen, Polen, noem maar op. Kortom, meer drukte op en aan het water, meer hengeldruk…

Vond je concentraties met aasvis dan vond je vaak ook snoek…

Mijn doodaasvisserij liep voor geen meter.

Hooggespannen verwachtingen Terug naar afgelopen maanden. Begin van 2025 was het extreem zacht voor de tijd van het jaar en na een paar extreem warme dagen kwamen er eind januari al berichten binnen van paaiende snoeken in kleine slootjes… Het was niet zo gek om te veronderstellen dat ook op het grote water de snoeken (nog) eerder dan in andere jaren richting het ondiepe zouden trekken. Eerst de kleinere mannetjes, gevolgd door de dikke dames, die het juiste moment afwachten om ook (voor even) het ondiepe optrekken. Om een lang verhaal kort te houden: die verwachting kwam niet uit. Kwam dat door een paar koude nachten met nachtvorst waardoor het water, wat eind januari al richting 8-10 graden Celsius ging, weer afkoelde naar 5-6 graden? Of had het iets te maken met het feit dat de aasvis heel lang heel diep te vinden was? De randen naar het ondiepe, en het ondiepe zelf, leverde sporadisch een visje op. Vissend (trollend) over dieper water van 6-10 meter was duidelijk effectiever, maar pas als je boven nog veel dieper water kwam van 12-20 meter (!), zag je veel aasvis. Daar kregen we op sommige dagen heel wat aanbeten, die lang niet allemaal bleven hangen. Gekke was dat het meest wat kleinere snoeken waren, met volgevreten buiken, die we op 3-5 meter diepte vingen (met behoorlijk groot kunstaas) boven dat diepe water. Trollen is niet mijn favoriete visserij, maar in dit geval bracht het wel (veel) meer vis in de boot. Maar een echt grote, zware dame kreeg ik niet te pakken.

Prachtige ondieptes hier… maar waar was de snoek?

Van andere vissers hoorde ik dezelfde berichten. Natuurlijk werd er her en daar, en af en toe, wel een dikke snoek op het ondiepe gevangen, maar overal het algemeen werd er geklaagd door de werpende vissers. Eind januari werd er beter op het ondiepe gevangen dan eind februari/begin maart… Op social media zag ik soortgelijke berichten voorbijkomen. Het liep niet zoals verwacht, niet zoals in andere jaren… En gek genoeg werden er half maart nog dikke, volgevreten snoekdames gevangen op plekken waar ze normaal gesproken tegen die tijd allang vertrokken waren richting paaiplaatsen.

Aasvis was in februari/maart voornamelijk heel erg diep te vinden…

… en daarboven vissend (meest trollend) kwam je volgevreten snoeken tegen, maar veel kleine(re) vissen.

Lag het aan de bananen in de boot?

Een van de topvissen van afgelopen voorjaar – loon naar werken!

Moeizame baarsvisserij

Ook de gerichte visserij op grote baarzen liep in februari/ maart niet zoals afgelopen, zo was veelvuldig te lezen op social media. November en december was die visserij behoorlijk goed geweest, maar in het vroege voorjaar, richting de paai, verliep het voor de meeste vissers – zowel kant- als bootvissers - moeizaam en moest er hard gewerkt worden voor een handvol, grote baarzen. Dat was voor mij niet anders. Op stekken waar je voorheen meerdere mooie baarzen tegenkwam, leken die nu soms wel uitgestorven. Van anderen hoorde ik dat de baarzen steeds aan het zwemmen waren, vaak in kleine groepjes en slechts zelden geconcentreerd te vinden waren op de geijkte stekken. Maar ook als je wel wat baarzen bij elkaar had gevonden, dan nog moest alles uit de kast worden gehaald om er eentje over de streep te trekken.

Tactisch spelletje

“Het wordt op veel wateren meer en meer een tactisch spelletje tussen visser en vis”

Herkenbare geluiden

Er werd, zo hoorde en las ik, ook regelmatige geblankt, en niet door de minsten. Ondanks alle moderne high-tec apparatuur met live scope… dat geeft je te denken! Lag dat aan de toegenomen hengeldruk? Of misschien aan het gebruik van al die apparatuur met vaak meerdere transducers die stuk voor stuk herkenbare ‘pings’ produceren? Dat vis daar gevoelig voor is, is al langer bekend en het is dus ook niet ondenkbaar dat de vissen dat herkenbare geluid associëren met gevaar en daardoor snel op scherp staan, of simpel weg wegzwemmen naar veiligere oorden/zones van een water. Maar vergis je ook niet in het geluid wat de (elektro) motor produceert, of het geluid van de vissers zelf in de boot, of van bijvoorbeeld een vallend stuk kunstaas, etc. En wat te denken van het silhouet van de boot of bellyboot? Zeker op helder water is dat heel herkenbaar wat ook weer geassocieerd kan worden met gevaar.

Hoe het ook zij, de visserij evolueert elk jaar en er zijn veel factoren in het spel. Het wordt op veel wateren meer en meer een tactisch spelletje tussen visser en vissen, maar zeker ook andere vissers. Timing is daarin heel belangrijk, maar meer en meer ook een soort van ‘stealth’ modus om je aanwezigheid op en aan het water zo min mogelijk (her)kenbaar te maken. Je zou denken dat kantvissers dan soms in het voordeel zijn, maar als die gelijk tot aan hun middel al spetterend het water inlopen moet je niet gek opkijken dat de baarzen dan ook al snel op scherp staan. Een totaal andere aanpak is misschien wel de beste manier om de toegenomen dressuur te omzeilen… maar niets duurt eeuwig!

tactisch spelletje…

Gelukkig zijn er nog wateren én visserijen waar hengeldruk nog niet zo’n grote rol speelt. Nog niet… Het vissen op zeelt bijvoorbeeld wordt ook steeds populairder en dat gaan we merken. Opportunistische, struinende vissers die met de pen en drijvend op (gras)karper vissen hebben een streepje voor; stekdressuur en herkenbare patronen (lees: aasaanbieding/rigs/aassoorten) zijn vaak prima te omzeilen. Zeker als je dat in alle vroegte en stilte doet!

De visserij op baars was taai…
Het wordt steeds meer een

Verenigingsnieuws

Koninklijke Onderscheiding Chiel Amkreutz

Tekst en foto’s: Ben Boere

Op vrijdag 25 april 2025 sprak de Burgemeester P. Verhoeve in de St Jan te Gouda het volgende uit: “Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.” Hierop kreeg Chiel Amkreutz van de Burgemeester de Koninklijke onderscheiding opgespeld.

Chiel Amkreutz is al sinds 1975 lid van de Hengelsportvereniging Viswaterpachting Gouda. In 1981 werd Chiel Amkreutz benoemd als bestuurslid, met de portefeuille Visststandbeheer en beheer van contracten van viswater. Hij heeft in die tijd alle gecontracteerde viswateren in kaart gebracht. Dit is een enorme klus geweest en de basis van een goed gedocumenteerd archief van alle contracten en verdeling van viswateren.

In 1985 werd Chiel Amkreutz gekozen tot voorzitter van de Hengelsportvereniging Viswaterpachting Gouda.

In deze hoedanigheid pleegde hij overleggen:

- Met de landelijke koepel (Sportvisserij Nederland), de regionale koepel (federatie Zuidwest Nederland), met samenwerkende bevriende Hengelsportverenigingen, met de waterschappen (Rijnland en Krimpenerwaard/ Schieland).

- Heeft hij zitting gehad als vertegenwoordiger van de hengelsport in diverse VBC’s (Viswaterbeheercommissies). Daarnaast aanspreekpunt voor hengelsport aangelegenheden van lokale overheden, zoals Gemeente Gouda en Krimperwaard.

In 1995 tot 2018 was Chiel Amkreutz penningmeester van de Hengelsportvereniging Viswaterpachting Gouda. In deze tijd heeft Chiel Amkreutz, de Hengelsportvereniging Viswaterpachting Gouda weten om te bouwen tot een kapitaalkrachtige vereniging met een duidelijk identiteit.

Chiel Amkreutz heeft ook zijn kennis, bestuurlijke ervaring en enorme werklust aangewend voor de integratie van de Hengelsportvereniging Viswaterpachting Gouda in 2018 in de Hengelsportvereniging GHV/Groene Hart. Chiel Amkreutz is een van de initiatiefnemers en aanjagers geweest voor de het tot stand komen van deze integratie. Zijn doel is altijd: Als Hengelsportvereniging een meerwaarde creëren voor de sportvisser en bevordering van de Sportvisserij.

Chiel Amreutz met zijn onderscheiding

Chiel Amkreutz is alle vele jaren (15 jaren) en nog steeds de organisator van Concours Witviswedstrijden.

Hij regelt hiervoor:

- De benodigde vergunning om in het aangewezen water te mogen vissen.

- Opstellen van de wedstrijdregels.

- De aan- inschrijving van de wedstrijd deelnemers.

- De coördinatie tijdens de dag van de wedstrijd (uitzetten parcours, loten van visplekken, prijzen, verzorgen van koffie e.d., de registratie en de verwerking van de vangsten).

- Een feestelijke avond, waarin de prijswinnaars van de wedstrijden bekend worden gemaakt. Jaarlijks worden ca. 15 Concours Witviswedstrijden gehouden.

Ook na zijn tijd als bestuurslid is dhr. Chiel Amkreutz altijd vrijblijvend beschikbaar als vraagbak en motivator voor de hengelsport.

Het bestuur van de HSV GHV/Groene-Hart feliciteert Chiel Amkreutz met dit welverdiende lintje en wens hem nog vele visrijke jaren toe.

Webshop (roofvis only)

De enige shop waar de vis soms slimmer is dan wij, maar de gezelligheid altijd aan de haak slaat. Vangsten kunnen niet worden gegarandeerd, het is immers vissen. Lachen, sterke verhalen vertellen en genieten van onze hobby is het hogere doel.

Over ons

Vis Vangst is in 2024 opgericht door Michel en Rachel. Michel is reeds eigenaar van twee andere bedrijven, waaronder

Vermeulen Tweewielers. Het ondernemersbloed kruipt waar het niet kan gaan, en zo ontstond het idee om van zijn grote hobby, roofvissen, een webshop te starten. Met het oog op de toekomst een fysieke shop te openen. Bij visvangst kunt u terecht voor alles wat u nodig heeft om succesvol op roofvis te kunnen vissen.

Denk aan: Kunstaas,Soft/ hardbaits,accessoires, advies op maat

Jessica Vis

Jessica Vis is al jaren een bekend gezicht in de roofvisserij en pro staff bij het bekende merk Lucky John. Onlangs bezocht zij onze shop voor promotie opnames. Zij is blij en trots dat er een eindelijk een roofvis shop in haar stad Den Haag zit, met een groot assortiment van haar favorieten merken.

The Hague Street Art

Je vraagt je vast af wat heeft The Hague Street Art met vissen te maken? In het verleden heb ik (Michel) al eens samengewerkt met The Hague Street Art. Zo is uiteindelijk het contact weer gelegd.

Jeroen (The Hague Street Art): dankzij mijn werk in het verleden bij het clubhuis van hengelsportvereniging GHV werd ik benaderd door The Hague Street Art voor een bijzondere opdracht. Een aanvraag die perfect bij mij paste, want ik ben ook een roofvisser. Met veel enthousiasme gingen we in gesprek met Michel, om zijn ideeën te bespreken. De klik was er meteen, en alsof ik zijn gedachten kon lezen, ontstonden de ontwerpen als vanzelf. Zijn passie voor roofvissen werkte aanstekelijk, en al snel kon ik aan de slag. Inmiddels is mijn enthousiasme voor het roofvissen groter dan ooit. En ben ik samen met Michel bezig om Vis Vangst flink te promoten.

Ambassadeurs

Elwin Middelkoop: bekend van het razend populaire instagram account ‘@metersnoeken’.

Nicky kleine Staarman: die geen kans onbenut laat om een hengel uit te gooien.

De laatste die niet in dit rijtje kan ontbreken is Dave de Lange: de held achter de schermen van de webshop.

Social Media

www.visvangst.com

Column Jan Teuben

Overdenken

We zitten midden in het gesloten seizoen, tussen april en mei waarop niet op roofvis gevist mag worden. Gelukkig is de nationale feestdagen kalender ons met wat afleiding rondom Pasen, konings- en bevrijdingsdag gunstig gezind, en het takenlijstje met betrekking tot de tuin laat er ook geen gras over groeien.

En toch wil je bij het lengen van de dag en het stijgen van de temperatuur juist dan even kijken of er ergens al wat baarsjes je die adrenaline rush kunnen geven. Of erger… grondels je tot onvoorstelbare ergernis kunnen tergen met hun heftige aanbeten zonder dat je ze aan de haak krijgt. Worm, na worm, na worm.

Het was er tot aan Pasen nog niet van gekomen, maar ja, Pasen staat in onze familie voor een jaarlijks traditie in de vorm van een spel genaamd “Notenschieten”. Wereldberoemd (…in Groningen). De garagevloer geboend, het speelveld uitgetekend, de natjes en droogjes stonden klaar voor de grote dag. Ik hoefde alleen nog maar iets voor het avondeten te kopen en kwam daarbij, oké met enig bochtenwerk, langs de lokale hengelsportzaak.

Twee UL hengeltjes, het landingsnet en tang liggen standaard in de achterbak, maar de rest was thuisgelaten. Toch nog even naar binnen voor wat dropshotloodjes, -haken en wormen zodat ik met mijn neven na het eten misschien nog even kon vissen.

De man in de winkel tipte een bepaalde stek waar hij, vissend op brasem, z’n aas kort aan de kant had gelegd voor een sanitaire stop. Terug bij de hengels was hij door mooie baars-bijvangsten verrast, en de vangsten gingen daarna door. Top info! Vol vertrouwen trokken wij ’s avonds naar die stek toe en hij had gelijk, het was niet wild, maar ze waren wel mooi. En het mooiste was dat m’n neven de twee grootste vingen, elk zo rond de 40 centimeter.

In een Haagse hengelsportvisserswinkel had die tip zomaar van een man als op deze foto kunnen komen. Ik schrok toen ik de foto als overlijdensbericht ineens voorbij zag komen. Het is ome Ger, de broer van een aangetrouwde oom en allebei fanatieke Haagse vissers. Zo af en toe waren er feestjes waar de families elkaar ontmoetten en op zo’n drukke gelegenheid maakte Haagse ome Ger en z’n broers dan best wel een indruk op zo’n “bleu Gronings boertje”. Hij is ook wel eens bij het notenschieten geweest, en het toeval wil dat hun gezin later in het huis van mijn opa en oma kwam te wonen. Hetzelfde huis waar ik twee jaar geleden nog met Canadese familie voor heb gestaan. (Column “Van de kaart” december 2023).

“In een Haagse hengelsportvisserswinkel had die tip zomaar van een man als op deze foto kunnen komen.”

Sinds mijn jeugd heb ik hem en zijn gezin niet meer gezien of gesproken, maar alleen al bij het zien van deze foto geeft ome Ger mij daarentegen wel een tip mee.

Wat anderen ook denken, doe lekker je ding, laat je niet gek maken, zorg voor je spullen en deel ook dat waar anderen plezier aan kunnen hebben.

Of overdenk ik de boel nu weer?

Karpervissen

Penvisdag Wateringse veld 18 mei Een persoonlijk verslag

Tekst en foto’s: Hans Moolenaar

Benbengbengbeng gaat de wekker ingesteld op 05.00. Vergeten uit te zetten, want ik was al thee aan het zetten in de keuken. Vandaag weer een gezamenlijke penvisdag met de andere van de GHV, de meesten ken ik wel. Het is doorgaans hetzelfde clubje. Ik heb er zin in, het beloofd aardig visweer te worden, zonder regen, maar wel wat warmte. Zoals al de afgelopen weken is eigenlijk, niet slecht voor de vangsten.

Ter plekke afgesproken met Michael, een van mijn soulmates. Hij neemt een eigen vismaat mee, Ben. Ben heeft net als Michael en mijzelf op dé Dalton (DH) gezeten, al schelen zij en ik drie generaties. Geeft niks, schept direct al een band. Zelf ben ik voor we elkaar ontmoeten Gertjan gaan oppikken, of Gert zoals de meesten hem kennen, bij mij in Gouda. Prima vent, goeie visser. Afspraak is met zijn vieren de ochtend door te brengen, ondanks het doorgaans wat individuele karakter van zo’n penvisdag. 06.15 verzamelen en starten met voeren. Michael heeft er wat voorwerk voor gedaan. Was bemoedigend, leuke video’s met vis, dus een goed idee.

Er staat in de titel “Wateringse Veld”, hartstikke leuk natuurlijk zo’n Haagse wijk. Totdat je je realiseert dat deze wijk uit zes hoofdwatersystemen bestaat, plus de nodige kleinere watersystemen. Waar te starten? Je kunt hier je jaar wel vervissen. Dus maar goed dat Michael er eerder al even wat tijd in gestoken heeft, met naar eigen idee een uithoek waar we in alle rust ons ding kunnen doen.

De sloot waar wij vieren starten met voeren herbergt de nodige karpers, zoveel is wel duidelijk, er is zat te zien aan happers, bellers en hoog zwemmende vis. Als we halverwege zijn stopt er op de kopse kant waar wij begonnen zijn een bekende station, die van de winnaar van vorige 2 (3?) edities. Je ziet van verre, die komt ook even voeren.

Mijn dagvangst in de ochtend, nog met kuit

Nadat wij de man een stek of zes stekken hebben aangevoerd is het tijd voor het verzamelpunt, dus gevieren in 1 auto naar Ben c.s.. Gezellige boel daar, en lekker druk ook, met 20 man kan het een goed gevuld parcours genoemd worden. Ben Scholten doet zijn verhaal, legt de regels uit en laat ons dan weer vertrekken. De een met wat meer haast dan de ander.

Rond een uur of 07.45 zitten ons clubje wel lekker naar een pennetje te staren. Om de zoveel tijd opstaan voor de volgende stek, even een praatje met diegene die je passeert op weg naar je nieuwe stek en verder vissen. Zelf start ik al snel met een brasem. Niet erg, daar is ook een

prijs voor, en daar haal ik geenszins mijn neus voor op. Evenals voor de meeste giebels. Rond 09.00 uur kun je merken dat de vis zich steeds meer terugtrekt in de zijsloten, de hoofdweg wordt te druk, met wandelaars, fietser en hondenuitlaters. Gelukkig had ik dat voorzien en ik heb diverse ingangen van zijsloten bevoerd. Toch komt de eerste karperaanbeet niet vanaf zo’n zijsloot, maar bij een klassieke stek, een overhangende wilgenstruik. Moet serieus mijn best doen deze dame (want nog kuit) uit de takken te houden, maar als me dat gelukt is, is het snel game over. Even wegen en een fotootje en terug. Zit gelijk in de race. Ben erg benieuwd naar het verdere verloop van de vangsten, maar ik zit niet in de organisatie, het zal dus afwachten zijn, net als de rest, Ben S. houdt zijn kaarten doorgaans stijf tegen de borst.

Al snel een schreeuw, van Ben, mijn Ben.

Kan maar 1 ding betekenen, die heeft er ook eentje aan, bij net zo’n boom. Duurt even voordat ie binnen is, geeft mij de tijd de heren even te vereeuwigen. Een manvisfoto hebben we niet. Gelijk na onthaken gleed te vis van de glijbaan af, o nee, het was een onthaatmat, maar een beetje lullig gepositioneerd op het schuine talud, zo terug het water in. Maar hij telt, Ben heeft m zelf onthaakt.

What’s next? Vrij weinig eigenlijk, de beten vallen stil. Wel realiseer ik me op een voor mij in diverse opzichten historische plek te staan. Dat ga ik uiteraard uitleggen.

Aan het einde van de sloot bevindt zich een hoger gelegen sloot, of beter vaart, en ik voel hier iets. Iets onbestemds, het kriebelt. Ik ben hier eerder geweest, dit zijn oude visgronden, kan niet anders. Krijg er een beetje de bibberaties van.

“Zelf start ik al snel met een brasem. Niet erg, daar is ook een prijs voor, en daar haal ik geenszins mijn neus voor op”

Ben heeft ook een mooie

De onthaakmatglijbaan

Na wat speurwerk op beste vrind googlemaps blijk ik mij aan de Dorpskade te Wateringen te bevinden, achter het zwembad. Daar kwam ik inderdaad vroeger al, met het fietsje vanuit Den Haag West, letterlijk mooie stad achâh de duinûh. Thuis vind ik dat ik er mijn visjaar 1981 gestart ben en er die ochtend 4 karpers gevangen heb, vissend op ‘bellers’ met een worm, dat is dus 44 jaar terug. Niets uit die tijd lijkt nog op het heden, er liggen nu woonwijken en industrie, totaal onherkenbaar, destijds was het een poldersloot door de weilanden. De bibberaties mede omdat ik me realiseer dat ik in ’81 ook vlak langs het huis reed van wat later mijn partner, mijn vrouw Helen zou worden, aan de Ambachtweg, een paar kilometer terug, soort van in het verlengde van de Dorpskade. Het kan zomaar zo zijn dat ik haar daar heb zien spelen voor de deur als 10 jarig spichtje. We zullen het nooit weten, maar het leven kan rare sprongen maken.

Giebel zit er voldoende

Terug naar het heden. Gezamenlijk wordt besloten te verkassen en elkaar even los te laten. Even ieder koppel een eigen zone. Dus Gertjan en ik voeren in een heel ander deel, eentje wat ik wat beter ken en waar zeker ook vis te verwachten is. Dus wie lopen daar aan het eind van ons voerrondje, Michael en Ben? Helemaal aan de andere kant begonnen en naar elkaar toegelopen. Grappig! We hebben nog een paar uurtjes, dus er zijn nog mogelijkheden. Zelf vang ik er nog twee brasems en een grote giebel bij, ook Gertjan heeft vis; zelfs 1 brasem en drie giebels. Maar karper, ho, maar. En het had nog gekund, onze laatste stekken waren zeer hoopvol. Sterker nog, de karpers lagen onder mijn gevoerde korsten, maar ze hadden niet tijdig voldoende interesse. Kan zeggen dat we het vissen tot de laatste minuut volgemaakt hebben, hopend op nog een kans. Maar nee, het zei zo. Benieuwd naar de anderen! Daar zijn we snel achter, want de verzamelzone is op 5 minuten.

Ben S. heet iedereen opnieuw welkom en start gelijk zijn praatje: in totaal zijn er 21 karpers gevangen. Waarvan samen 14 door de eerste drie… daar kun je uit opmaken dat de winnaar er serieus veel gevangen heeft. En daarnaast is de winnaar dezelfde persoon als wij al hadden zien voeren aan de kopse kant van dezelfde sloot als waar wij zaten (daar een brasem). Deze winnaar had er zelfs 7 (Zeven?/ Hoe dan?), en niet voor het eerst. Laatste jaren wint hij elke keer, en nog een outsider ook (Middelburg). Ik neem me voor dat hij alleen nog maar mag meedoen als hij een penvisartikel schrijft over hoe zijn vangsten zo uitzonderlijk kunnen zijn.

Blijven over 7 karpers te verdelen over 17 vissers, waaruit op te maken valt dat er ook vissers niks gevangen hebben… aan karper wel te verstaan.

Eindstand: nummers 1, 2 en 3; Hans Eshuis 7 karpers, Martin 4 karpers, Ben Scholten 3 karpers (waaronder een hele beste schub). Omdat Ben organisator is geeft hij zijn prijs over aan de runner up; Mario Rentmeester met 2 karpers. Verder hebben Michael, Ben Oosterwijk, Ricardo Schröder, Rudi Ros en ik-zei -de -gek allemaal 1 karper gevangen.

Gertjan in opperste concentratie

Waaruit volgt dat uit ons groepje 3 man een vis hadden, niet heel slecht.

Er zijn ook nog wat troostprijzen weg te geven. Een brasembleiblankvoorn-achtige vis voor mezelf omdat ik de meeste brasems gevangen heb, yeah!! Zie groepsfoto. En een giebel voor diegene met de meeste giebels (en toen lette ik even niet op, dus zijn naam is mij ontschoten. Zal de persoon in kwestie vast niet erg vinden, het was een troostprijs, niks trots pronken voor je maten met je nieuwe PB).

Fam Scholten, bedankt weer voor de prijzen, de organisatie, de versnaperingen, de lovende woorden, wij hebben het gewaardeerd! Till next time.

Effe nakletsen voor de meesten

Vliegvissen

Mojarte el culo; fuikvissen in Noord Spanje

Tekst en foto’s:

van Loevestein

Het Babia gebied, het zal de meesten van jullie weinig zeggen, is een verlaten gebergte streek gelegen in het uiterste noordwesten van de provincie León in noordwest Spanje (Fig. 1), en omvat de bovenloop van het stroomgebied van de rio Luna, tegen de bergmassieven van Somiedo. De Babia streek heeft een heel eigen geografie en cultuur, erg verschillend van zijn omgeving; het ruige rotslandschap is er zeer dun bevolkt met maar enkele verspreide dorpjes, gelegen in een door gletsjers uitgesleten weids dal, omgeven door spectaculair hooggebergte.

Daar, in die machtige mistige hoogtes, het land van beren en wilde paarden, waar zelfs de Spaanse zomernachten nog bitterkoud kunnen zijn, lag ooit mijn geologische werkterrein. De dorpjes werden bewoond door boertjes die erop los keutelde met wat koeien, schapen en geiten, die gedurende de zomer in de hooggebergtes dwaalden en zich daar kogelrond vraten, om aan het eind van de zomer weer naar de dorpsstallen terug te keren voor de najaarsslacht (la matanza).

1 - Lokatie van het Babia gebied in Spanje met San Emiliane als het regiostadje

Elke ochtend vertrok ik voor mijn geologische werkzaamheden het mistige hooggebergte in, om er ‘savonds weer uit te slenteren, naar de dorpsbar voor een praatje en om er een hapje te eten. Zo werd ik nogal eens benadert door boer zus-of-zo om een zoekgeraakt rund daarboven te vinden. Meestal was ie ergens naar beneden gedonderd en lag het karkas, door wolven en gieren kaalgevreten, in een ravijn. Zelden kon ik met goed nieuws naar beneden afdalen… Maar zo leerde ik wel de dorpsgemeenschap kennen, kwam ik in gesprek met de boerenjongens, en werd ik geconfronteerd met een uitstervend vissersgebruik.

Fig.
Het brede dal van de Rio Luna met de kalkmassieven op de achtergrond

Fig. 2 - De eeuwen oude vangtechniek van het fuikvissen, schematisch weergegeven.

Het forelvissen met fuiken behoort tot een van de oudste en meest traditionele visserijen, en is in Babia zo’n beetje cultureel erfgoed. Die fuik is daar een van wilgentakken gevlochten soort rieten wasmand met een grote opening die in een punt naar achteren uitloopt.

Twee traditionele gevlochten Babia fuiken, en een moderne, geknoopte fuik (foto Jan de Bruin).

Elke boer had wel een stel fuiken in zijn schuur. Zwaar verboden tegenwoordig, dat fuikvissen, maar ja, die gebruiken gaan vele honderden jaren terug, en dat stop je niet zo maar even door ze de wet voor te schrijven. De boswachter hield de zaak dan ook scherp in de gaten, maar dat deden die boerenjongens natuurlijk ook. Zo ben ik een keer met ze op pad gegaan. Het fuikvissen wordt daar ‘Mojarte-el-culo’ genoemd, oftewel, ‘je-kont-nat-maken’; je moet de beek namelijk in… Maar eerst dient de boswachter te worden getraceerd, waar die zich bevindt en wat die waarschijnlijk de komende uren uit gaat voeren. Zeker weet je het nooit.

Daarna wordt het te bevissen traject bepaald, met de minste kans op ontdekking (Fig. 2). Het fuikvissen zelf wordt uitgevoerd door minstens drie personen: twee voor het vissen en een voor de uitkijk. Fuiken worden op twee manieren ingezet: als pookfuik en als barricadefuik. Eerst wordt de beek over de volle breedte afgesloten door het stapelen van rolstenen met een opening in het midden waar een fuik voor wordt geplaatst, de barricade fuik. Vervolgens gaan de vissers stroomopwaarts de beek in om onder elke struik en mogelijke forelstandplaats met een stok te porren, waarbij met een tweede wilgenfuik handmatig de betreffende stek wordt afgeschermd, de pookfuik, en waarin een forel dan wegvlucht.

Mis je de forel met de pookfuik, dan ontsnapt ie meestal om toch nog in de barricadefuik stroomafwaarts terecht te komen; forellen vluchten altijd met de stroom mee... Zo wordt een heel stuk beek stroomopwaarts afgepookt, waar bij je zo nu en dan wordt toegeroepen door de uitkijk die iets verdachts denkt te bespeuren. Dan verdwijnt het groepje bliksemsnel in het struweel van de oeverbegroeiing. Adem inhouden en niet bewegen… De spanning is op zo’n moment te snijden, totdat het sein weer op veilig wordt afgegeven. Na afloop van de sessie wordt de vangst van de barricadefuik gevoegd bij de vangst van de pookfuik. De stenen barricade zelf wordt gelaten voor wat ie is… geen tijd om die ook nog af te breken; het risico is te groot. De boswachter zal ‘m later wel hebben gevonden en er zijn conclusies uit hebben getrokken. Het leverde ons toen in ieder geval een fraaie berg forel op, die we met zijn allen ‘s avonds gezamenlijk aan de keukentafel in een oude boerderij hebben opgesmikkeld, heerlijk gebakken door de boerin, op z’n Spaans natuurlijk, met ham en knoflook, en een karafje wijn de man.... En ja, van het fuikvissen in de rivier kregen we allen een nat achterwerk (mocharte el culo), en zo hoort het ook te zijn, al eeuwenlang.

www.ghvgroenehart.nl

https://www.facebook.com/ ghvgroenehart

Alles rond lidmaatschap, vergunningen en ledenadministratie

Postadres: GHV / Groene Hart, Postbus 162, 3720 AD Bilthoven. ledenadministratie@vispas.nl Telefoon 030-6058400

Algemeen correspondentie-adres

Madesteinweg 34, 2553 EC Den Haag secretaris@ghvgroenehart.nl

Telefonisch informatie (geen voicemail) 070-3297965

Clubhuis GHV / Groene Hart, Madesteinweg 34 - 2553 EC Den Haag

Voorzitter/Webmaster

Ton van der Spiegel

Secretaris

Juri Froger

Penningmeester

Ben Boere

Tweede secretaris

Hans Moolenaar

https://www.instagram.com/ ghvgroenehart/

https://www.linkedin.com/ company/ghv-groene-hart

Tweede penningmeester, ledenadministrateur Emile Meuldijk

Bestuurslid Coördinator uitgifte vergunningen

Jan Ockhorst

Bestuurslid Externe relaties viswaterhuur Marius van Kampen

Bestuurslid Facilitaire zaken Raymond Renirie

Bestuurslid Commissie Viswaterbeheer Kors Verweij

Bestuurslid Roofviscommissie Haakon Nadorp roofvissen@ghvgroenehart.nl

Bestuurslid Vliegviscommissie Jan Ockhorst vliegvissen@ghvgroenehart.nl

Vertegenwoordiger afdeling VWP Ben Boere vwpgouda@ghvgroenehart.nl

Vertegenwoordiger afdeling MWV Emile Meuldijk mooiweervissers@ghvgroenehart.nl

Website/Internet GHV / Groene Hart www.ghvgroenehart.nl

Meldpunt spiegelkarperprojecten skp@ghvgroenehart.nl of via aanmeldbutton website

Meldpunt vissterfte sos@ghvgroenehart.nl

Redactie GHV / Groene Hart Magazine

Hans Moolenaar (Ton van der Spiegel) p/a GHV / Groene Hart redactie, Madesteinweg 34, 2553 EC Den Haag redactie@ghvgroenehart.nl

Vertrouwenscontactpersoon Myrthe Starrenburg vcp.myrthe@gmail.com

Ontwerp en opmaak Juri Froger, info@roodd.nl

Contactadres Speyclub speyclub@ghvgroenehart.nl

Clubhuisbeheerder Raymond Renirie beheerder@ghvgroenehart.nl

Bij onderstaande winkeliers en regionale aanmeldpunten kan men lid worden van GHV / Groene Hart en direkt de schriftelijke toestemming meekrijgen na betaling van de verschuldigde contributie.

De Sportvisser *

https://www.youtube.com/ @hsvghv-groenehart8550

Jan v/d Heijdenstraat 61, 2522 EL Den Haag 070-3905820

RTV Hengelsport * Almeloplein 60-61, 2533 AD Den Haag 070-8874370

Camp Carp *

Appelstraat 199, 2564 EE Den Haag 070-3239816

Albatros Hengelsport * Dr. Lelykade 68-70, 2583 CM Scheveningen 070-3556013

Nico’s Hengelsport* Rottumsestraat 11a, 2583 HG Den Haag 06-14536756

Dierenshop Rijswijk * Huis te Landelaan 45-47, 2283 VA Rijswijk 070-3935118

Pets Place Boerenbond Hofstede* Schrepelpad 6, 2491 EE Leidschendam 070-3860916

Hengelsport Zoetermeer* Oranjelaan 31, 2712 GA Zoetemeer 079-3164822

Hengelsport Leiden Mary Beystraat 9, 2324 DK Leiden 071-5318002

Hotspot Fishing Ripselaan 3, 2375 NA Rijpwetering 071-5801323

Hengelsport Gouda Walvisstraat 96, 2802 SE Gouda 0182-529091

Hengelsport de Spot Zuidkade 1, 2741 JA Waddinxveen 0182-620417

* Winkeliers waar ook het Stadsvisbewijs van Den Haag los te koop is.

HOFSTEDE DIER & TUIN

ALLES VOOR DE SPORTVISSER!

Tegen inlevering van deze bon 20% KORTING

Alles voor: ZEEVISSEN KARPERVISSEN ROOFVISSEN WITVISSEN

WORDT VRIEND VAN HET PEUTERFONDS!

OP EEN

HENGELSPORTARTIKEL NAAR KEUZE

Stichting PeuterFonds heeft als doel kinderen met gezondheidsproblemen de dag van hun leven te bezorgen op het gebied van sportvissen. Het PeuterFonds biedt deze geheel verzorgde dag gratis aan met daarbij een unieke één-op-één begeleiding. Om deze evenementen te kunnen blijven organiseren zijn wij op zoek naar vrienden die ons willen steunen. Natuurlijk willen wij ook de komende jaren nog een mooie maatschappelijke bijdrage aan de hengelsport leveren, zeker nu onze prachtige hobby wel wat positieve aandacht kan gebruiken!

Maximaal 1 bon per klant. Niet geldig i.c.m. andere aanbiedingen.

SCHREPELPAD 6 - 2491 EE DEN HAAG - TEL 070 386 09 16 -

SCHREPELPAD 6

Wordt ook ‘Vriend van het PeuterFonds’ en doneer op NL54 RABO 0148 5415 85 t.n.v.

8.00 - 18.00

8.00 - 21.00

2491 EE DEN HAAG TEL 070 386 09 16

Stichting PeuterFonds of scan de code en doneer direct!

MA 8.00 - 18.00 WO 8.00 - 18.00

8.00 - 18.00

8.00 - 18.00 WO 8.00 - 18.00

8.00 - 21.00

8.00 - 18.00

8.00 - 17.00

8.00 - 17.00 RUIM 5.000 M² VOOR DIER EN TUIN

OPENINGSTIJDEN

Maandag: 08.30 – 17.30 uur

Dinsdag: 08.30 – 17.30 uur

Woensdag: 08.30 – 17.30 uur

Donderdag: 08.30 – 17.30 uur

Vrijdag: 08.30 – 17.30 uur

Zaterdag: 08.30 – 17.00 uur

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.